Nadat ik de open brief las, die Marjolein Moorman, wethouder onderwijs in Amsterdam, samen met VNO NCW, MKB Nederland en Ondernemend Amsterdam, aan de Minister President stuurt, lees ik het artikel ‘AI-powered robots are now teaching in this Bengaluru school‘.
Ondernemend Nederland doet een oproep aan het Kabinet om meer geld in het basis onderwijs te stoppen en daarmee het structurele tekort aan leraren op te lossen. De oproep is terecht maar de vraag is of het aanbod op de arbeidsmarkt aan de vraag van niet alleen het Onderwijs, wat te denken van Zorg maar ook Defensie, kan voldoen los van de hoeveelheid geld die je daarvoor beschikbaar stelt. Voor nagenoeg alle sectoren is de vraag naar medewerkers groter dan het aanbod en als je er van uitgaat dat ‘de mens’ hier de enige oplossing is voor je probleem, dan blijft dat tekort voor langere tijd, wat te denken van de piek in vergrijzing van je huidige medewerkers, bestaan.
Momenteel kunnen de robots studenten les geven in natuurkunde, scheikunde, biologie, geschiedenis en aardrijkskunde. En in de toekomst zal het ontwikkelingsteam de robots in staat stellen om andere vakken te onderwijzen, zoals Engels en wiskunde.
Lees ik in het artikel over de school in Bangalore, India.
Wat ik opmerkelijk vind aan de open brief, de ondertekenaars vertegenwoordigen zeker niet de minste bedrijven, dat is dat er voorbij wordt gegaan aan de technologische ontwikkelingen in het Onderwijs. Experimenten met robotica in de Onderwijs zijn zeker niet nieuw. Zo deden onderwijsinstellingen in o.m. Silicon Valley en Finland al ervaring op, ervaring die o.m. leert dat de kinderen enthousiast zijn maar hun ouders minder. (NB: dat zie je vaker bij ‘verandermanagement’: jongeren adopteren e.e.a. snel, ouderen bekijken de ontwikkeling angstvallig). En nu dan India.
In een ongekend project heeft Indus International School door AI aangedreven robots – Eagle, Eagle 1.0, Eagle 2.0 – ingezet om les te geven in klaslokalen. Ze worden echter niet verondersteld menselijke leraren te vervangen. Ze zullen eerder de twijfels van studenten wegnemen en leraren ook helpen bij het verstrekken van extra informatie.
Eenvoudig gezegd: de leerkracht kan doen wat hij/zij altijd al had willen doen: leerlingen ondersteunen (NB: in de open brief staat dat ‘technologische ontwikkelingen goed onderwijs noodzakelijk maken’ idd, dan is het handig dat je als leerling met die ontwikkelingen al op de basisschool kennismaakt). I.d. zie je ook in Japan: kunstmatige intelligentie en robotica maken het voor verzorgenden en verpleegkundigen mogelijk dat zij dat doen waarom zij voor het vak hebben gekozen: verzorgen en verplegen. Deze samenwerking mens/robot impliceert ook dat je (veel) minder mensen nodig hebt.
Eerste passagiers reizen mee in autonoom rijdende trein.
Lazen we vorige week. De rol van de machinist lijkt uitgespeeld, tegelijkertijd kun je jezelf nog steeds op laten leiden tot treinmachinist. Wat voor de treinmachinist geldt, geldt ook voor de vrachtwagenchauffeur: eind vorig jaar kwam het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat met een ‘experimenteerwet’: onderzoek naar systeemverantwoordelijkheid van de zelfrijdende auto. ‘Binnenkort ook in uw buurt’. Wat te denken van de JSF of F35, dit toestel kan autonoom opereren. Dat we nog steeds piloten opleiden, m.b.v. een kostbare opleiding, heeft o.m. te maken met voorgaande verandermanagement opmerking ‘angst’, maar ook met ethiek: dat een robot ons doodt, dat kan er nog niet in.
Begin van het jaar sprak ik met een jonge student, later dit jaar studeert zij af als tandarts. Op mijn vraag of er tijdens de opleiding is stilgestaan bij de invloed van robotica resp. kunstmatige intelligentie op het tandarts vak?. Reageerde ze dat techniek een onderdeel was van de opleiding maar dat haar vak binnen afzienbare tijd ingrijpend zou kunnen transformeren, nee dat niet.
Vrijdag sprak ik studenten die Master Classes Business Development volgden. Op mijn vraag of tijdens de lessen het gedachtengoed van ‘disruptie professor’ Clayton Christensen werd behandeld? Was hun reactie ‘Wie is dat?’.
Deze bevindingen zijn, voor mij, ernstiger dan het tekort aan kandidaten dat je hebt binnen welke bedrijfstak dan ook. Of om Yuval N. Harari te parafraseren:
Waarom zou je jongeren opleiden voor een vak als kunstmatige intelligentie dit vak binnen afzienbare tijd effectiever en efficiënter kan uitvoeren?
Sterker nog: is dat ethisch verantwoord?
Tot slot, dat geld nodig is, zoals het geld dat in de open brief wordt aangehaald. om een, wat ik noem, strategisch human resources en robotica beleid uit te kunnen voeren, mag duidelijk zijn. Maar daarin investeren is m.i. verstandiger dan, bijv., leraren opleiden die mogelijk nog maar tijdelijk nodig zijn; e.e.a. afhankelijk van de strategische keuzes die je maakt natuurlijk. Er zijn organisaties die hun diensten aanbieden m.b.v. nieuwe technologieën, er zijn er waarbij je altijd menselijk contact hebt. Het is aan te raden die keuze NU te maken, en dat niet alleen voor de jongeren die de arbeidsmarkt opgaan.
190220
Tweede Kamer worstelt nog altijd met aanpak lerarentekort meldt Het FD. Er is door de politieke beleidsmakers veel besproken m.b.t. het lerarentekort, maar niets v.w.b. nieuwe, disruptieve ontwikkelingen in het Onderwijs; helaas.
Willem E.A.J. Scheepers, organisatie ontwikkelaar en universitair docent; auteur van o.m. ‘De Visie van de Organisatie, een Arbeidsmarkt met Mens en Robot, Leiderschap binnen een Uitdagende Toekomst‘.
